معرفی وبلاگ
با سلام
امیدوارم مطالب این وبلاگ مورد استفاده شما قرار گرفته باشد.
باآرزوی موفقیت برای تمامی انسانها
التماس دعا
(عکس متعلق شهید محمد علی شاهچراغی دانشجوی رشته فیزیک می باشد.)
صفحه ها
دسته
هستی برای ما
خدمات
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 696248
تعداد نوشته ها : 130
تعداد نظرات : 30
Rss
طراح قالب
موسسه تبیان
| لامارک |
| ژان باتیست دولامارک نابغه طبیعى دان و گیاه شناس بزرگ فرانسوى ، در اول ماه اوت سال 1744 میلادى ، در بازانتن چشم به جهان گشود.پدرش به نام شوالیه ژان دومونه لامارک و مادرش به نام مارى فرانسوا آزادوشى نینیول با یازده فرزند در خانه قدیمى و پوسیده اى زندگى مى کردند.زیادى فرزندان باعث شد که پدرش نتواند فرزندانش را از لحاظ تحصیلات مطابق دلخواه خود تربیت نماید، اما با این همه ، فقر و تنگدستى نتوانست اصالت خانوادگى آنان را برهم ریزد. پدر لامارک تصمیم گرفت او را وارد سلک روحانیت نماید، اما وى ، دورنماى زندگى روحانى را دوست نداشت ، لذا پس از چند سال تحصیل در رشته روحانیت ، در حالى که شانزده ساله بود، تحصیل را رها کرد و تصمیم گرفت همانند نویسنده کتاب سه تفنگدار و قهرمان داستانش ، بر اسبى سوار شود و در جستجوى ثروت براه افتد.براى نیل به این منظور، به هلند رفت و به قشون مارشال دوبروى پیوست و با فکر و اندیشه قوى و نیرومندش توانست کارهاى مهمى انجام داده و برترى هاى خود را از نظر فکرى نشان دهد، به طورى که لامارک به نام افسرى بزرگ و بى باک مشهور گشت .بعد از امضاء قرارداد صلح ، مجبور شد، زندگى در پادگانهاى شهرستانها را اختیار نماید که اینگونه زندگى ، با توجه به محدودیت هایش براى او سخت بود، لذا در سن بیست و چهار سالگى خدمت نظامى را رها کرد و به پاریس رفت و پیش یک نفر صراف شروع به کار نمود و اوقات فراغت را به ادامه تحصیل گذراند. او ضمن تحصیل ، گیاهان داروئى را جمع آورى مى کرد و کم کم ذوق گیاه شناسى در او قوت گرفت و به تدریج تحصیلات خود را در رشته طب دنبال نمود. لامارک در اندیشه تالیف کتابى در مورد گیاهان کشور فرانسه افتاد و به دنبال آن در سال 1777 میلادى ، کتاب گیاهان فرانسوى را با هزینه دولت چاپ و منتشر کرد. انتشار این کتاب ، سبب شد که لامارک شهرت فراوانى کسب نماید، به طورى که در سال 1779 میلادى ، آکادمى علوم فرانسه ، او را دعوت به همکارى نمود و با آغوش باز از وى استقبال کرد. با شروع انقلاب فرانسه ، لامارک به خاطر شهرت و شرافت و مردانگى و هم چنین آگاهى فراوانش در زمینه گیاهان ، به معاونت دوبانتون در باغ پادشاه منصوب گردید.او باغ پادشاه را به موزئوم ملى تبدیل کرد و دوکرسى گیاه شناسى را به ژوسیو و دفونتن داد، اما کرسى درس تاریخ طبیعى حیوانات را هیچیک از استادان نپذیرفتند و همه متفق القول گردیدند، تا کرسى تاریخ طبیعى حیوانات را لامارک خود به عهده گیرد و او مجبور شد و تدریس این درس را پذیرفت . لامارک در سن پنجاه سالگى و پس از بیست سال صرف وقت در کار گیاه شناسى ، تصمیم گرفت راه جدیدى را انتخاب نماید که با انتخاب این راه ، مى بایست همه چیز را از برنامه ، روش ، کتاب و جزوات و ... را تماما به طرز جدیدى تدوین نموده و در مجامع علمى مطرح سازد.او بلافاصله کار جدیدش را آغاز کرد و چون فردى دقیق و منظم و مصمم بود، در ابتدا حیوانات را به دو دسته مهره داران و بى مهره گان تقسیم بندى کرد، سپس گروه عنکبوتیان را از طایفه خرچنگ ها جدا نمود و از سال 1815 تا 1822 میلادى ، طى هفت سال کتاب بزرگى تحت عنوان تاریخ طبیعى غیر ذوفقاران را تالیف نموده و انتشار داد. لامارک با انتشار این اثر بزرگ و مهم خود، این تفکر را در مجامع علمى و دانشگاهى مطرح ساخت که امکان دارد تمام حیوانات از چند اصل و مبدا محدودى سرچشمه گرفته باشند. لامارک همواره در این اندیشه بود که چرا حیوانات به تدریج تغییر مى یابند و جوانب این سوال را، تاثیر محیط بر روى حیوانات توجیه مى کرد که محیط زیست باعث تضعیف و کوچک شدن بعضى از اعضاء و همینطور سبب تقویت و بزرگ شدن سایر اندام ها مى گردد.براى مثال حیوانى که از نسل گوزن مى باشد، اگر در محیط جدیدى قرار گیرد که مجبور شود، از برگ درختان تغذیه نماید، بعد از گذشت چندین نسل متوالى ، به تدریج گردنش درازتر گردیده و به صورت زرافه در مى آید. تکامل این طرز فکر لامارک ، سبب شد که او کتابى را تحت عنوان فلسفه حیوان شناسى انتشار داد که اساس فلسفه پیروان مکتب تغییر تدریجى موجودات بود. لامارک در حالى که در زمینه گیاه شناسى و جانورشناسى ، دانشمندى بزرگ و صاحب افکار جدید بود، در عین حال افکار کهنه و ارتجاعى را نیز رها نمى کرد و هنوز هم به آنالیز لاگرانژ، فیزیک نیوتن و شیمى اشتاهل معتقد بود، به طورى که در سال 1810 میلادى ، کتابى درباره جوشناسى انتشار داد و در این کتاب ، کره ماه را به عنوان یکى از عوامل اصلى خوبى و بدى آب و هوا و بارش برف و باران و ... معرفى کرد، که او با انتشار این کتاب ، ناپلئون او را مورد ملامت شدیدى قرار داد و قلب لامارک را جریحه دار کرد، آنچنان که با شنیدن سخنان ملامت بار ناپلئون ، وى سخت گریست ! لامارک چهار همسر برگزید، اما از هیچکدام از آنها صاحب فرزند نشد و نداشتن فرزند از یک طرف ، او را رنج مى داد و سخت نگران کرده بود و از سوى دیگر، یک عده از دوستان حسود، در اندیشه تحقیر او بودند و اصرار مى ورزیدند، تا به هر طریق ممکن ، از ارزش و اعتبار لامارک بکاهند و براى رسیدن به هدف ناجوانمردانه خود، او را رها کردند و تنهایش گذاشتند. و این چنین بود که پیشگام و مؤ سس رشته (((حیوان شناسى ))) قرن نوزدهم ، نه تنها تحقیر مى گردید، بلکه با بى کسى و تنهائى ، زندگى تلخى را مى گذرانید. لامارک در سالهاى آخر عمر، درست مثل دوران طفولیت خود، زندگى فقیرانه اى داشت و با تهیدستى و تنهائى در گوشه خانه اش زندگى مى کرد. او در هیجدهم ماه دسامبر سال 1829 میلادى ، در سن هشتاد و پنج سالگى در پاریس وفات یافت ، در حالى که اندیشه هاى نو و افکار جدید او، شاهراه بزرگى را در رشته هاى علوم بشرى بوجود آورده بود، اما دیگر افراد حسود و کوته بین در برابر عظمت علمى (((لامارک ))) به زانو در آمدند و سر تسلیم فرود آوردند. |