معرفی وبلاگ
با سلام
امیدوارم مطالب این وبلاگ مورد استفاده شما قرار گرفته باشد.
باآرزوی موفقیت برای تمامی انسانها
التماس دعا
(عکس متعلق شهید محمد علی شاهچراغی دانشجوی رشته فیزیک می باشد.)
صفحه ها
دسته
هستی برای ما
خدمات
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 696248
تعداد نوشته ها : 130
تعداد نظرات : 30
Rss
طراح قالب
موسسه تبیان
| شیخ بهائى |
| محمد بن حسین ، معروف به شیخ بهائى هنگام غروب آفتاب روز چهارشنبه بیست و هفتم ذیحجه سال 953 هجرى قمرى ، در شهر بعلبک دیده به جهان گشود. از همان دوران طفولیت ، آثار بزرگى و اندیشمندى در سیماى کودکانه اش آشکار بود و از هوش و استعداد سرشار برخوردار بود. در مورد استعداد بالاى وى همین اندازه کافى است که بدانیم ، در سن سیزده سالگى رساله اى در مورد واجبات علمى و عملى نوشت و شانزده ساله بود که کتاب اشکال التاسیس را به رشته تحریر درآورد.او از ابتداء کودکى ، تحصیلات خود را نزد پدر بزرگوارش به نام حسین بن عبدالصمد آغاز کرد و تا سن سى و یک سالگى از فضل و دانش پدر بهره جست . شیخ بهائى در سى و یک سالگى همراه با پدرش ، به ایران آمد و شهر قزوین را که در آن روزگار پایتخت کشور بود، براى اقامت انتخاب کرد.شهر قزوین مرکز تجمع دانشمندان و علماء بزرگ شیعه بود.او مدت ده سال در این شهر به تحصیل و دانش اندوزى اشتغال داشت و از محضر استادان طراز اول و بزرگان شیعه استفاده هاى فراوانى بود. شیخ بهائى سفرهاى زیادى به اطراف و اکناف داشت ، که از جمله مى توان به مسافرت هاى به مشهد، خراسان ، هرات ، آذربایجان ، عراق ، آسیاى صغیر، سوریه ، لبنان ، بیت المقدس ، مصر و حجاز اشاره کرد. شیخ بهائى تفسیر، حدیث و عربى را نزد پدر و حکمت ، کلام و علوم منقول را از مولا عبدالله مدرس یزدى و ریاضیات را نزد ملا على مذهب و علم طب را از حکیم عمادالدین محمود فرا گرفت . شیخ بهائى مردى پرکار و خستگى ناپذیر بود، به طورى که بیشترین اوقات زندگى پربار او در تلاش و کوشش در راه علم و دانش مى گذشت .او اهل منبر و محراب بود، قضاوت داشت ، براى تربیت شاگردانش ، همواره جلسات درس و بحث تشکیل مى داد، آثار قلمى متعددى تالیف نمود.او افضل علماء زمان و عصر خویش محسوب مى شد و حتى در برخى از علوم ، یگانه دانشمند عصر بود، به طورى که هیچ یک از علماء معاصر و پیشینیان ، نه از عامه و نه از خاصه ، به مقام علمى او نمى رسیدند.در علوم طبیعى ، ریاضى ، حکمت و فلسفه ، ید طولائى داشت و در این زمینه ها حدود نود و پنج اثر ارزشمند از خود به یادگار گذاشته است و بعضى از این آثار، در چندین مجلد تدوین گردیده است . از جمله آثار مهم وى تفسیر عروه الوثقى و الصراط المستقیم مى باشد، که در اکثر کشورها به عنوان کتاب درسى در مراکز علمى تدریس مى گردید. شیخ بهائى شاگردان بسیارى تربیت نمود که هر کدام از آنها، استوانه هاى علم و فضیلت بودند و در این زمینه فقط به ذکر نام سه نفر از شاگردانش : ملا صدرالدین شیرازى و مولا صالح مازندرانى و مرحوم علامه محمدتقى مجلسى اکتفا مى نمائیم . شیخ بهائى با اینکه نزد مردم و هم چنین دستگاه حکومت وقت ، از مقام و منزلت والائى برخوردار بود و در دستگاه حاکمه وقت ، مقامات و مناصب ظاهرى و معروفى داشت ، در عین حال ، در نهایت قناعت ، سادگى ، وارستگى ، فروتنى ، خوشروئى و آزادمنشى زندگى مى کرد و دور از هواهاى نفسانى ، همانند درویشان مى زیست ، با مردم مهربان بود، اهل علم و معرفت را بسیار احترام مى نمود، کرامت و بخشندگى وى ، زبانزد خاص و عام بود، خانه اش پناهگاه یتیمان و بیوه زنان و مستمندان بود، از تظاهر و خودنمائى به شدت گریزان بود و به گوشه نشینى و تنهائى تمایل زیادى داشت . این عالم بزرگ و با تقوى در اواخر عمر که در پایتخت آن روز ایران اصفهان با سمت شیخ الاسلام مى زیست بیمار شد و مدت هفت روز بسترى گردید، تا اینکه در شب دوازدهم ماه شوال سال 1030 هجرى قمرى ، چشم از جهان فرو بست .جنازه اش را به مشهد مقدس انتقال دادند و در منزل خودش که در آن زمان نزدیک حرم مطهر بود، دفن کردند.بعدها با توسعه حرم مطهر حضرت امام رضا (ع ) خانه شیخ بهائى نیز در آستانه مقدسه قرار گرفت و امروز مزار این دانشمند بزرگ اسلامى در کنار تربت پاک امام هشتم (ع ) مورد احترام و زیارت زائران مى باشد.لازم به ذکر است که شیخ بهائى در زمینه ادبیات فارسى و عربى و سرودن اشعار عربى و فارسى نیز از مشاهیر عصر خویش بود و اشعار زیادى از او به یادگار مانده است . از خصوصیات دیگر زندگى شیخ بهائى این است ، که همسر او دختر زین الدین على معروف به منشار عاملى از زنان دانشمند و فقیه و محدث بود، این دختر چون یگانه اولاد بود، از پدر خود چهار هزار جلد کتاب به ارث برد.این زن دانشمند براى بانوان هم در علوم فقه و حدیث تدریس مى کرد. البته شیخ بهائى ، که احیاگر دین در قرن یازدهم نیز لقب گرفته ، به علوم عجیب و غریب هم آگاه بوده ، کارهائى شبیه معجزه صورت مى داده ، و خدمات فراوانى هم به علم و دین نموده است ، اما عظمت او در اینگونه علوم آنقدر بلند بوده ، که گاهى افسانه ها را هم به او نسبت داده اند. از کتابها و آثار دیگر این دانشمند نابغه ، در علوم : فقه ، حدیث ، تفسیر، نحو، رجال و علوم هیات و نجوم ، کتابهاى زیر را مى توان نام برد: 1- جامع عباسى ، فقه فارسى . 2- عین الحیاه ، در تفسیر قرآن . 3- مفتاح الفلاح 4- حبل المتین ، در مزایاى قرآن مبین . 5- مشرق الشمس . 6- شرح اربعین . 7- التهذیب در علم نحو. 8- الفوائد الصمدیه در علوم ادبى . 9- خلاصه الحساب . 10- درایه الحدیث . 11- حاشیه بر خلاصه الرجال . 12- الزیده ، در علم اصول . 13- المخلص ، در هیئت و نجوم . 14- تشریح الافلاک . 15- کشکول ، مجموعه هفت جلدى مطالب ادبى گوناگون . 16- مجموعه اشعار، گربه و موش ، نان و حلوا، شیر و شکر، نان و پنیر ... |